Çocukken alınan bir çikolata için havalara uçarken şimdi gördüğümüz ve isteklerimizi gerçekleştiremediğimiz her şey bizi mutsuz ediyor. Bence bu yüzden mutlu kalamıyoruz çünkü hep olandan daha fazlasını istiyoruz. Aslında aradığımız o mutluluk belki de aldığımızda havalara uçtuğumuz o çikolatadadır. Bizler mutluluğun zor olduğunu düşünürüz. Hatta bazen kendi mutluluğunuzdan da vazgeçseniz karşı tarafı mutlu edemezsiniz ve mutsuzluk o kadar bulaşıcı bir duygudur ki bir süre sonra ışıl ışıl olan bir elması bile çamur birikintisine çevirebilir. Hayata hep incitici tarafından bakıyoruz belki de ya da yaşanılan kötü anılar kalıyor sadece akıllarda. Her şey geçiyor hayatta 1 yıl önce üzüldüğünüz o şeylere üzülüyor musunuz hala ya da üzüldüğünüz o günlerin tazeliği kaldı mı içinizde o günkü kadar akıtıyor musunuz gözyaşlarınızı ? Hiçbir şey eskisi gibi kalmıyor, en kötü yaşadığın şey bile zamana bırakınca geçiyor, geriye kalan sadece akıttığınız gözyaşlarınız oluyor. Mutluluk o kadarda zor olmasa gerek, aldığımız her nefes mutluluğa bir sebep. Tabi ki mutluluk kadar mutsuzluğu da yaşayacağız fakat bilmeliyiz ki zaman elbet bize mutlulukta getirecek.
MUTLULUĞA BİR ADIM.
